Ο ναός του Αγίου Αθανασίου

Ανεβαίνοντας προς την παλιά πλατεία του Αρχαγγέλου, χτισμένος στο υψηλότερο σημείο του, βρίσκεται ο ναός του Αγίου Αθανασίου, ο οποίος υπήρχε πολύ πριν από την ίδρυση του χωριού. Οι μαρτυρίες γερόντων που ανήκαν στους ιδρυτές του χωριού αναφέρουν ότι στο συγκεκριμένο σημείο βρισκόταν ήδη ένα εκκλησάκι, την χρονολογία κατασκευής του οποίου δεν γνώριζαν.

Σύμφωνα με το βιβλίο «Δοκίμιον Ιστορικόν Περί Άρτης και Πρεβέζης», η Μονή του Μεγάλου Αθανασίου χρονολογείται από τον 18ο αιώνα, αποτελώντας ιδιοκτησία του Νικολάου Τσιοβάρα. Μάλιστα, πίσω από το άγιο Βήμα υπήρχε τάφος στον οποίο πιθανολογείται ότι βρισκόταν θαμμένο το σώμα του ιδρυτή. Ο ναός έμεινε απροστάτευτος έως το 1872, οπότε διορίστηκε από τον Μητροπολίτη ως επιστάτης ο Ιωάννης Καλαντζής. Εκείνη την εποχή η μονή πήρε την ονομασία «ο άγιος Αθανάσιος είς τάς Καμάρας».

Έξω του χωρίου τούτου [σ.σ. εννοεί το Κανάλι] περί τήν ήμίσειαν ώραν μακράν υπήρχε ποτέ, ώς μαρτυρούσι τά ερείπια, Μονή τις του Μεγ. Αθανασίου, οικοδόμημα της ΙΗ’. εκατ., ης κτήτωρ υπήρξεν ό Καπετάν Νικόλαος Τσιοβάρας˙ κατεδαφισθέντων δε, ένεκα τών περιστάσεων τών οικημάτων πάντων, έμεινε και ο Ναός όλως απροστάτευτος άχρι του έτους 1872, οτε διωρίσθη παρά του Μητροπολίτου επιστάτης αυτού Πρεβεζαιός τις γέρων, Ιωάννης Καλαντζής, μετονομασθείς διά του Μοναχικού σχήματος Ιερεμίας˙ όπισθεν του αγίου Βήματος έστι τάφος τις κατασκευασμένος εκ τετορνευμένων λίθων, έν ω λέγεται ότι ετάφη το σώμα του δομήτορος˙ ή Μονή αύτη τανύν καλείται «ο άγιος Αθανάσιος είς τάς Καμάρας», πλησίον γάρ υπάρχουσι πλήθη ερείπια υδροζυγίων του Οκτάβιου Καίσαρος, και πλήθος έτερων ερειπίων, Οφ’ ών κατανοείται ότι υπήρχε καί τι χωρίον ενταύθα, ου τό όνομα άδηλον.

«Δοκίμιον Ιστορικόν περί Άρτης και Πρεβέζης», Σεραφείμ Ξενόπουλου του Βυζαντίου, Εν Αθήναις 1884. Έκδοση Μουσικοφιλολογικού Συλλόγου Άρτας «Σκουφάς», Άρτα 1986, Σελ. 239.

Σήμερα ο ναός του Αγίου Αθανασίου βρίσκεται σε πολύ καλή κατάσταση και λειτουργεί κανονικά, με ιερέα τον πατέρα Παναγιώτη Βουλιστιώτη. Η εκκλησία, ωστόσο, δεν γιορτάζει στις 18 Ιανουαρίου (ημερομηνία κατά την οποία τελείται η μνήμη του Αγίου Αθανασίου), αλλά στις 2 Μαΐου. Ο λόγος έχει να κάνει προφανώς με τις καιρικές συνθήκες, οι οποίες την άνοιξη ευνοούν περισσότερο τη διεξαγωγή του καθιερωμένου έως και σήμερα πανηγυριού, το οποίο παλαιότερα γινόταν στην πλατεία του χωριού.

Τέλος, αξίζει να αναφερθεί πως από το 2003 διεξάγονται στον χώρο της εκκλησίας και μαθήματα βυζαντινής μουσικής.